Kalendarium wydarzeń

„Drogówka” to historia siedmiu policjantów, których poza pracą łączy przyjaźń, imprezy, sportowe samochody i wspólne interesy. Ich mały, zamknięty świat z pozoru działa doskonale. Wszystko się zmienia, gdy w tajemniczych okolicznościach ginie jeden z nich. O morderstwo zostaje oskarżony sierżant Ryszard Król (Bartłomiej Topa). Próbując oczyścić się z zarzutów, odkrywa prawdę o przestępczych powiązaniach na najwyższych szczeblach władzy.

8 lutego 2013 r.	piątek	20:00	bilet: 15 zł
9 lutego 2013 r.	sobota	20:00	bilet: 15 zł
10 lutego 2013 r.	niedziela	20:00	bilet: 15 zł
11 lutego 2013 r.	TANI PONIEDZIAŁEK	20:00	bilet: 10 zł
12 lutego 2013 r.	wtorek	20:00	bilet: 15 zł
13 lutego 2013 r.	środa	20:00	bilet: 15 zł

Film w cyfrowej jakości 2D czas trwania: 118 min. sala kinowa Ełckiego Centrum Kultury

Film 15+ Bilety do nabycia w kasie na parterze pon, wt, śr, pt od godz. 14.00 w weekend na godzinę przed seansem

KUP BILET ONLINE

Reżyser o filmie

Tym, którzy mają prawo jazdy, tym, którzy jeszcze go nie mają, oraz tym, którym drogówka już zdążyła je zabrać. Pasażerom z przedniego i tylnego siedzenia. Trzeźwym i pijanym. Przechodniom i rowerzystom. Tym, którzy brali, biorą, i tym, co nie biorą. Dają, dawali i tym, co nie dają.

Wam wszystkim chciałbym zadedykować ten film.

„Drogówka” to barwna opowieść o współczesnej Warszawie. Subiektywny, pulsujący światłami drogowymi, kierunkowskazami i policyjnym kogutem portret miasta. To film o głupocie kierowców, o absurdalnych przepisach drogowych, o korkach ulicznych, autostradach na papierze i dziurawych jezdniach w rzeczywistości. O tym, że jeśli są ci, którzy biorą, muszą być i ci, którzy dają. Pojawia się refleksja o delikatnej różnicy między łapówką a dowodem wdzięczności.

Zdjęcia w filmie są agresywne i intensywne, niemal reporterskie, z wieloma punktami widzenia kamery. Chciałem być blisko aktorów, czuć emocje, słyszeć oddechy i szepty. Aktorzy musieli „być”, a nie „grać”. Kamery na planie miały za zadanie „słuchać”, rejestrować, szybko reagować. Być dla aktorów. Nigdy odwrotnie.

Efekt? Drapieżne zderzenie faktur filmowych, tych pierwszoplanowych i tych chropowatych z wideorejestratorów, z telefonów i z kamer przemysłowych. Montaż gęsty, często plan w plan. Akcja rozpędza się do setki, jak beemka sierżanta Króla, ale także, kiedy trzeba, potrafi konkretnie przyhamować. Na zewnątrz warstwa koszarowa, te najważniejsze motywy – znaczeniowe, symboliczne i obyczajowe – ukryte głębiej, jak w „Weselu” i „Domu złym”. Dźwięki miasta hałasują, atakują, wywiercają i wwiercają. Wszystko podporządkowane końcowej ciszy.

Najważniejsza dla mnie jest opowieść o ludziach. O człowieku. O wartościach. Nie twierdzę, że będzie przyjemnie, ale za to z nadzieją. Przecież zmienia się nie tylko kolor radiowozów. Przecież pojawia się nowe w policji, uczciwe wypiera nieuczciwe. I tak nam dopomóż… - Dziękuję, Wojtek Smarzowski

Zródło: www.stopklatka.pl